Sevgililer gününde Şiiri - Salih Yıldız

Koparıldık ormandan, taze nazlı fidandık.
Bir bahçeye dikildik, cennete girdik sandık.

Bize kalsa o dağda, çer çöpün arasında;
Telef olur giderdik! Çünkü harabe handık.

Yalnız değil burada, aşıya ehil olan;
Bir sürü fidan ile ummanda feyze kandık.

Değişik ormanlardan seçmiş dikmiş bağına,
Sohbet ve muhabbetle, ilim irfan kazandık.

Islah ettiler bizi, önce aşı yaptılar,
Nur ile suladılar, aşk’ı Gül ile yandık.

Güzel bir bahçedeyiz, az verimli de olsak,
Çalışkan bağbanımız, gönlüne gönül bandık.

Şimdi bizlere düşen, solmadan kalabilmek;
Onun için daima, bağbanımızı andık.

Emekleri çok bizde her halde her safhada,
O bizlere canan’dı, bizlerse ona can’dık.

Rabbimiz nasip etmiş, ayırmasın ebedi,
Dualarda istedik! Yoksa sonu hazandık.