Beyaz papatya onlar saf temiz günah sızlar
Kırmızıya çalmışlar kan sıçramış baht sızlar.
Dünün çocuklarının iktidar kanı sinmiş
Dünyanın her yerinde masum ve de taht sızlar.
Hüzün dolu gözleri ürkek titrek sözleri
Hiç gülmemiş yüzleri ta ezelden tat sızlar.
Küçük bir ayak izi ezer geçer onları
Minnacık yürekleri ta derinden ah sızlar.
Hiçbir anlam veremez olan ve bitenlere
Tanklarla ezer geçer utanmaz hayâ sızlar.
Namluların ucunda kırmızı karanfiller
Can dayanmaz bu zulme en katı yürek sızlar.
Garibî devir daim onlarda bir gün büyür
Unuturlar bu günü belki olur vah sızlar…
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!