Bulut kümesi sessizliğinde mevsim sabahı.
Yudumlanır duygular kadehte,
Geride tek bir damla, akar maziye... anlamsız!
Sevgi yumağı içtenliğinde ömrün baharı.
Kucaklaşır anılar albümde,
Ufka bakan bir çift göz, dalar ummana... yalansız!
Renk cümbüşü açmazında rüya tufanı.
Konuşur sevgililer gizlerde,
Kalbi saran sıcaklık, dolar sineye... kuşkusuz!
Gülsü buket sarımında aşk yuvası.
Yol alır ümitler düşlerde,
Gönülde muhabbet, açar kanadın... büyüsüz!
Verandada uzanan sen, sevgili eşim...
Olsun şiirlerle dizeler, bu gecende metresim!
M. Ufuk MİSTEPE
14.02.2001/Çarşamba
Ankara/15:30
Kayıt Tarihi : 27.2.2018 17:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BİRİCİK EŞİME ... 14 Şubat 2001 Sevgililer Günü'nde her yıl olduğu gibi eşimi hatırlamamam mümkün olamazdı. Bu yıl da bir buket çiçeği aşağıdaki dizelerle süslemek istedim. Geçen ömür vuslat gibi sevgiyle dolmuştu mâzimin coşkusuna...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!