Sevgililer günüdür. Herzaman ki gibi, her sevgili gününde oldugu gibi, çiftler birbirlerine hediye verir, karsilik olarak hediye beklerler. O an icin, haftalarca, belki aylarca önceden kafamizi yorar, sabah aksam hediye olayý ný düsünürüz. Hediyeyi verdigimiz zaman, sevgilinin yüz ifadesini merak edip, heycanla o günü bekleriz. „Ya begenmezse? “, „Ya olmazsa? “, gibisinden sorularla bogusuruz günlerce.
Biraz sonra belirticegim hikayem de, farkina varilmiyan, aslinda yapilmamasi gereken, ama sonuçta maalesef farkedilmeden yapilmis olan bir hatayý sizlere anlatmaya çalisacagim.
Genc oglan aylar önce sevdiginin kiz arkadaslarina danisir ve de ne alacaini sorar. Tabi yanitsiz da kalmistir. Allah’ tan sevdiginin kiz arkadaslarin sayesinde cok güzel bir hediye alir. Aslinda biraz pahalidir ama „onun icin tüm varligimi veririm“ deyip hediyeyi alir. Cok güzel, on metreden parliyan, kenarlarinda cok degerli taslardan olusan bir saat almistir sevdigine. Kiz arkadaslari garanti vermistir, begenecegine dair. Genc oglanin kalbi yeni dogmus cocuk gibi atar vede o günü zor bekler. Bunun yaninda cok merak etmektedir... acaba sevdigi onun icin ne almistir? diye. Sevdiginin kiz arkadaslarinin agzindan birseyler almaya bakar ama sevdigi onlara bile hic birsey söylememistir. Bu davranisi onca senede hic yapmamistir. Eskiden hep paylasmistir arkadaslariyla... oglana ne aldigini ama bu sefer dili kenetlenmiscesine susar. Genc kizin suskunlugu, arkadaslarini oldukça sasirtmaya neden olur, anlam veremez olurlar. Ama üstelemekte istemiyorlardir. Hem oglan hemde kiz arkadaslari merak icinde beklerler o günü.
14 Subat´tir. Büyük gün gelmistir. Genc kiz o gün erkek arkadasinda kalmaya karar vermis, vede oglan sevdigi icin cok güzel sofra hazirlamistir. Büyük bi özenle tüm odayi güllerle süslemistir. Hazirlarken bile oglanin kalbi hizli bir sekilde atmaktadir. Bir an önce hediyeyi vermek vede karsilik olarak hediyeyi almak ister.
O an gelmistir. Asagidan zil calar, genc oglan bir coskuyla kapiya gider vede kapiyi acar. Dakikalarca kucaklasirlar, sanki birbirlerini senelerdir görmemis gibi. Aslinda genc kiz oglani ictenlikle saramaz, tutuktur. Ama oglan, kizin tutuklugunu farkedemez.
Hediye verip – almanin zamani gelmistir. Oglan artik dayanamz, hediyesini verir. Genc kiz acar bakar cok sevinir. Daha dogrusu sevinmis gibi yapar. Ama birkez daha tutuktur. Oglan „eee benim hediyem nerede? “ dercesine kiza bakar, kiz cantasindan zarf görüntüsünden birsey cikartir. Evet zarftir, kizin oglana uzattigi. Oglan biraz sasirmis durumdadir ama bunu belli etmekten cekinir. Genc kiz oglana yap boz verir, sevgililer gününe. Gercekten cok sasirmistir. „ ben cocukmuyum ki, böylesine bir hediye verdi bana“ diye düsünür. Tabiki bu saskinligini ve de öfkesini sevdigine kesinlikle belli ettirmez. Vede YapBozu yapmaya baslar. Aradan fazla zaman gecmez... oglan bitirmistir kizin verdigi yapbozu... Bir kalptir. Hemde cok güzel bir kalp almistir genc kiz ona. Genc kiz sevdigine üzgün bir ses tonuyla sorar:„Begendin mi sana aldigim hediyeyi? Böylesine güzel bir kalbi bulmak icin kac ay önceden baktim bir bilsen! “. Oglan cok begendigini ifade eder ama yüzünde üzgün bir yüz ifadesi vardir. Tabiki aptal degildir. Genc kiz bu üzüntüsünü anlar... zaman kaybetmeden sorar: „Sasirdin degil mi, aslinda cocuklar icin düsünülen bir oyuncak aldigima? Benim icin lütfen kalbe cok iyi bak, vede ne gördügünü söyle“ der genc kiz. Oglan kaslarini kaldiri, sadece cok güzel bir kirmizi kalp gördügünü, cok güzel fon rengi oldugunu belirtir. Genc kiz cok ama cok üzgün ve kizgin bir sekilde kafasini sallar.
Susarlar. Ikiside yapilmis olan yapboza bakmaktadir. Oglan yanlis birsey söyliyeceginin korkusunda, susmayi tercih eder. Korkar yanlis birsey demekten... Genc kizin son cümleleri su olur:
EVET COK GÜZEL BIR KALP VAR. CIVIL CIVIL RENKLERDE. KALBIN Þ EKLÝ DE COK GÜZEL.AMA SEN ILISKIMIZ BOYU INCE OLAN SEYLERI GÖREMEDIN. HERSEYE HEP DISARDAN NASIL GÖRDÜGÜNE GÖRE DEGERLENDIRDIN, HIC DERINLERE INMEDIN. YAPMIS OLDUGUN EN BÜYÜK HATA DA BUYDU SANIRIM. SEN FAZLA KAFANI YORMADAN. ISTERSEN BEN SÖYLEYIM... BU KALBE BAKTIGIMDA NE GÖRDÜGÜMÜ. AZ ÖNCE HIZLI BIR SEKILDE KALBI YAPARKEN GENE BIRSEYI FARKETMEDIN. DISDAN KALP NE KADAR GÜZEL GÖRÜNSE DE, CIVIL CIVIL GÖRÜNSE DE ARALARINDA OLAN DARBELERI GÖRMÜYOR MUSUN? NE KADAR KADAR CIVIL CIVIL OLSA, GÜZEL OLSA O DARBELER HEP KALACAK YAPMIS OLDUGUN KALPTE.
2/14/2006
Sezen AkolukKayıt Tarihi : 18.7.2006 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!