Sevgililer Günü Şiiri - Karbeyazdır Ölüm

Hani derler ya,
Sık tekrarlanan sözler
Anlamını yitirir diye.
İstisnası vardır her şeyin,
Sen gibi…
Bugünü beklemek niye,
Her saniye
“Seni Seviyorum” demek varken…
Olsa da her şeyin özeli,
Gözlerinde yakaladıysam
Yaşamın pırıltısını
Özel günlere koşmak ne diye…
Ben beklemedim ki,
Ufuklara yelken açmak için seni.
Anlamını yakaladığımda
Sevginin, aşkın, sadakatin
Mavi sularına dalmadım mı?
Hiç anlamını yitirmeyecek
O istisna cümleyi,
Sana söylemek için de
Bugünü beklemedim.
Seni Seviyorum…
Özel günlerde değil,
Her gün seni seviyorum,
Bugün değil,
Yarında seni seveceğim…
Seni sevmeseydim,
Ne anlamı olurdu
Güllerin açmasının.
Sevgiliye verilmeseydi gül,
Bülbül hiç dalına konar mıydı?
Canımdan çok sevdiğim için
Evrensel o muhteşem ifadeyi
Mırıldanmadıkça…
Rengini, kokunu verdiğin
En güzel çiçek gülü
Mevsiminde veremedikten sonra
Sana.
Dalıma bülbül konsa,
Çağırsa bahara ne yazar.
Yakarsam da Tanrı’ya
Aşkımı dile getirmek için,
Seni Seviyorum demek geç olacaktır.

Kulaklarını tırmalasa da
Dünde, bugünde, yarında…
SENİ SEVİYORUM.
Onun anlamı hiç yitmeyecek…

Kalbimde daima sen olacaksın.

(Ankara – 14.02.2006 – 00:03)