Sevgililer Günü Şiiri - Mevlüt Bicik

Ecnebî! sevgililer günü îlân etmiş ondört şubatı
Bunların lugatında sevgi sözcüğü varmıdır acaba?
Milleti Íslâmı ifsât için elinden geleni yapıyor şu batı
Bunun farkına varanlar çoğalırmı? ne zaman acaba?

Hayatım; ilk ve son defa olduğun için benim
Nâmûs ve hayâtının dâima bekcisiyim senin
Hariç’de ve dâhil’de oluyorum senden emin
Bir gün değil sâdece! Her gün seviyorum seni.

Sen benim canım yavrularıma oldun ana
Onları büyüttün,terbiye ettin bırakmadın bana
Íltifâtın,ikrâmın,sevginin engüzeli lâyıktır sana
Bir gün değil sâdece! Her gün seviyorum seni.

Sıkıntılı günümde bilirsin! evim geliyordu dar
Sen ise tebessümünle,sevginle bana oluyordun yar
Sende ki kâlb o kadar güzel ki sanki bembeyaz kar
Bir gün değil sâdece! Her gün seviyorum seni.

Her zaman ve her yerde benim ayıplarımı örttün
Bir yanlış yapacağımı anladığında hemen beni dürttün
Yokluk zamanımızda bile mutfağı, tarhana ile yürüttün
Bir gün değil sâdece! Her gün seviyorum seni.

Senin özellik ve güzelliklerini bu kalem sayamaz
Senden başkasına bu gönül kaymadı zâtende kayamaz
Seninle geçen hayâta doymadı, dahada doyamaz
Bir gün değil sâdece! Her gün seviyorum seni.

Mevlüt Bicik
14.02.2006 saat 21.54
Esslingen