Sevgili Tanrım umarım alınmıyorsundur bana

Biliyorsun, bazen sanat aşkına
Bazen ilham kapımı çalar senin adına
Tanrım, umarım alınmıyorsundur bana
Seni o birkaç şiirlerimde pervasızca kullanmama.

Bazen bilim adına birşeyler döner dostlar masasında,
Tanrım umarım alınmıyorsundur bana
O muhabbetlerde seni yeterince savunamıyor olmama, hatta sessiz kalmama
Biliyorsun, çocukken çok savundum seni,
Tabi sen daha çok savunmuşsundur beni,
Hâlâ da savunuyor, kolluyorsun
Ama ben artık savunmaktan yoruldum ,
Sustum.
Kendimi bile kanıtlamaktan vazgeçtim.

Bazen toplumsal meselelere içim çok acır
Bilirsin sosyo-politik-iktisadi-tarihsel-hukuksal meseleler...
Bilirsin coğrafik meseleler;
Bir Afrika meselesi, bi' Orta Doğu , bi' Doğu Türkistan bi' Bosna Hersek meselesi, bitmedi
Şiirim biter, meseleler bitmez
Bilirsin sınıfsal meseleler, işçi sınıfı
Bilirsin toplumsal meseleler,
Ve çocuklar, ve hayvanlar
Neyse işte anladın sen
Tanrım, umarım alınmıyorsundur bana
İşte bu anlarda sana karşı öyle sert muhalif olmama
Lütfen alınma bana,
Biliyorsun sadece sana değil,
Her şeye, kendime bile muhalifim ben
Tabiatım bu benim, beni böyle yarattın sen

Bazen kendi hayatıma içim acır
Çaresiz hissettiğim anlarda
isyan ederim sana
Tanrım, umarım alınmıyorsundur öyle güçsüz zamanlarımda bana , içimi en iyi sen biliyorsun benim , en iyi sen tanıyorsun beni ,
Lütfen bana alınma

Tanrım beni sar, kolla
Beni sensiz bana bırakma
Biliyorsun, ne yapacağım hiç belli olmaz,
Tanrım yalvarırım bana hiçbir zaman alınma
Seni hissetmek için şiirlerimde soymaya kalkarsam bile.

17 Ekim/2020 - 04.34