Sevgili Muhammed’in Ahir Zaman Kardeşleri

“Meyve vermeyen ağaç kesilip atılacak,
Atılmakla kalmayıp ateşte yakılacak,”

“Çünkü kimde var ise daha çok verilecek,
Kimde yoksa elinde ne varsa alınacak”.

“Bil ki alçaltılacak yüceltenler kendini,
Esas yüceltilecek alçaltanlar kendini”.

“Öğrenci öğretmene üstün olamaz ama,
Belki öğretmen gibi olabilir daima”.

“Sizler birbirinizi üstün görmeyin asla,
Birbirinize ‘hocam’ demeyin” diyor İsa.

İman Fedaisi der: “Şunu sakın yapmayın,
Kardeş kardeşe mürşit yada peder olmayın”.

“Bütün kemalatlara edin korkmadan veda,
Beşerin imanına gönülden olun feda”.

Bizde buna uyarak olduk gönülden feda,
Bütün kemalatlara çektik birer elveda.

İhlas ve samimiyet tek düsturumuz oldu,
Fedaiyet misyonu ruhi zevkimiz oldu.

Bu ruh Mesih ruhudur, vakti gelmiş inşallah,
İçimizdeki İsa dirilmiştir inşallah.

Son söz O’nun sözüdür, söyler ki; Gül Muhammed,
Kainatın Sultanı, Şah-ı Resul Muhammed:

“Ahir zamanda benim kardeşlerim gelecek,
Onlar beni görmeden beni pek çok sevecek”.

O’nu çok seviyoruz, O’na sevgimiz sonsuz,
Gönül gözümüz ama, kaldık mı bir an onsuz,

Leylasız mecnun gibi mana çölünde yalnız,
Kaldığımız zamanda geliverir apansız.

Her şeyde O’nun yüzü görünür artık bize,
Her şey Gül’e dönüşür, her şey Gül olur bize.

Canların Cananının Dürr-i Yektasıdır O,
Sevdaların özüdür, aşkın menbasıdır O.

O’nun menbasından hep pınarlar fışkıracak,
Beşerin üzerine rahmet gibi yağacak,

Kalpler İlahi Aşkın hasretiyle yanacak,
Beşer Cemalullahı temaşaya koşacak.

Rabbi bulan gönüller Rab aşkıyla dolacak,
Bu ‘Yeni Bir Aşk Devri’, sevda devri olacak,

O devir geldi işte her şey bir Gül tohumu,
Baktığımız her şeyde yeni bir Gül doğumu.

Noksanlık ve günahtan tevbeyle yakaralım,
Sonsuz hamd-u senalar, Rabbimize sunalım …

(26. Temmuz. 2004 - İzmir)