Sevgili Melankolim Şiiri - Mustafa Tekerlek

dokunmuştur sakındığın yapraklarına
zamansızdır bazı sözler
gönül söyler, yürek söyler, göz söyler
yani ne uçar ne göçerdir aslında
bir aşkın yangını bazen
sönmez yangınların içinde

hayat, acılar sahneleri seremonisi ise
herkes biraz dram filmi oyuncusu
bir kedi bile üstelik
gururundan aç ölür
adı mırnavdır
yüreği ise dolu pertev
aslında gök bile halimize gülümser
ve acının rengi yoktur
gözyaşının rengi yoktur
hiç kimsenin olmadığı zamanlarda
düşmüş olan gözlerinin önüne bir damla
senin en kadim dostundur

şimdi bu kadar acı ile yalnız iken
bu saklanışın gizemi ne?
susmak ne?
kapanmak ne?
bir sönük fener gibi loş ışıklar altında
ölüler gibi yaşamak ne?

ah yine de...
yine de çiziyorsun hüznün resmini
taşıyorsun bir oraya...
bir buraya...
ah sevdiceğim!
sen bir ressam olmuşsun
ben bir çatısız ev manzaranda