Sevgili Martı,
Soğuk bir şehirden yazıyorum sana bu kez.
Bulutların güneşi sakladığı,
İnsanların Ekim’i beklediği bir şehir bu.
Üşünesi sabahlarda kalkmak,
Bezdiriyor beni Martı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
ah be martı..aah... yine bana sıgarayı hatırlattın. duman olacak her yer yine..... Nerdesin ŞAIR ..... veda-name Mektubundan sonra Dönüş mektubun olmalı...Martı bekliyor halen kıyıda
susmuyor martılar... çığlık çığlığa feryat ediyorlar her sabah unutmayalım diye yaşamayı! martıyla konuşan tek kişi olmadığımı anladım teşekkürler:)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta