Sevgili Ecoş Şiiri - İsmet Barlıoğlu

SEVGİLİ ECOŞ;

SEN BENİM TATLI TORUNUMSUN. (BENİ İLK DEFA DEDE YAPANSIN)
SENİ ÇOK SEVİYORUM.
ASLINDA; TORUNUM OLMAN O KADAR DA ÖNEMLİ DEĞİL.... SEN ÇOK TATLI BİR YARATIKSIN...
SENİ SEVMEYEN AĞLASIN-ÖLSÜN.
,,,
BANA SORARSAN; YERYÜZÜNDE BÜTÜN YAŞAYANLAR SEVİLESİ.... BEN; İNSANLARI DA, BİTKİLERİ DE, HAYVANLARI DA ÇOK SEVİYORUM.
BENİM KALBİMDE; GÖZÜMÜN GÖRDÜĞÜ, BEYNİMİN ALGILADIĞI TÜM CANLILARA YER VAR. HEPSİNİ, AMA HEPSİNİ SEVİYORUM. ONLARLA AYNI GEZEGENDE YAŞIYOR OLMAK BENİ HEYECANLANDIRIYOR...
BULUTLARI DA SEVİYORUM... YAĞMURU, KARI, RÜZGÂRI, FIRTINAYI, HATTA YANARDAĞLARI, DEPREMLERİ, ÇIĞ ‘LARI...
BÜTÜN BUNLARIN DA KÜÇÜCÜKLERİNİ DAHA ÇOK SEVİYORUM....
MESELA SEN: KÜÇÜCÜK, SEVİMLİ, GÜNAH-SEVAP BİLMEYEN ÇOK TATLI BİR İNSAN KÜÇÜĞÜSÜN. SENİ YA DA SENİN GİBİ (MELEK GİBİ) KÜÇÜKLERİ SEVMEYEN NELERİ SEVEBİLİR?
KALBİNDE SEVGİYE YER OLMAYANLAR BİZİM GEZEGENİMİZDE YAŞAMASINLAR...

GÖKYÜZÜNDE KALABALIK BİR BULUT SÜRÜSÜNÜ MÜ DAHA ÇOK SEVERDİN, YOKSA UNUTULMUŞ MİNİCİK BİR BULUTCUĞU MU? SEN HİÇ GÖKYÜZÜNDE UNUTULMUŞ BİR MİNİCİK BULUT GÖRDÜN MÜ? SANIRIM ŞİMDİYE KADAR GÖRMEMİŞSİNDİR. O MİNİCİK BULUTLAR DA SENİN KADAR SEVİMLİ, DİKKAT ÇEKİCİ, KORUNMAYA LAYIK GÜZELLİKLERDİR. UNUTMAZ DA İLK FIRSATTA BANA HATIRLATIRSAN SANA, GÖKYÜZÜNDE UNUTULMUŞ BİR MİNİCİK BULUT BULUP GÖSTERMEYİ ÇOK İSTERDİM.
“İYİ AMA İSMOŞ; BUNU DAHA ÖNCE NİYE DÜŞÜNMEDİN? ”DERSEN, İLERİDE HATIRLAYAMAYACAK KADAR KÜÇÜK OLDUĞUN İÇİN, DERDİM. BEN SENİN ANILARINDA KALAN İSMOŞ DEDE OLMAK İSTİYORUM.
UNUTULMUŞ MİNİCİK BULUTLARLA, ANNESİNİ NASILSA KAYBETMİŞ OLARAK YAĞMUR VE RÜZGÂR ALTINDA MİYAV MİYAV DİYE AĞLAYAN KEDİ YAVRULARIYLA, ÖRÜMCEK KAFALI BÜYÜKLERİNİN HATALARI YÜZÜNDEN AÇ-ÇIPLAK-KORUMASIZ KALMIŞ GÜZELİM ÇOCUKLARLA... (NEYSE; ŞİMDİLİK UZATMAYALIM)

İSTERDİM Kİ BU SAYDIKLARIMIN HİÇBİRİ DİĞERİNE ZARAR VERMESELER. AMA BU MÜMKÜN MÜ? ..
...
O MİNİCİKLERDEN BİRİ DE BİR MİNİCİK SİNEK...
MİNİCİK AKREPLER, MİNİCİK YILANLAR, MİNİCİK AYILAR, MİNİMİNİ KAPLANLAR, ASLANLAR VARDIR DÜNYAMIZDA...
BU MİNİCİK SİNEK DE BUGÜNKİ KONUMUZ OLSUN...
...
SİNEKLER, -GENELDE- KAPALI DİYEBİLECEĞİMİZ EV ORTAMLARININ DIŞINDA ÜRER VE UÇABİLDİKLERİ MESAFELERDE, KAPALI- AÇIK DEMEDEN BÜTÜN MEKÂNLARDA VE O MEKÂNLARDA BULUNAN HERŞEYİN ÜZERİNDE GEZİNİRLER. DOKUNUŞLARI BAZI CANLILARI RAHATSIZ EDER VE O CANLILAR –GÜÇLERİ KOLAYCA YETTİĞİ İÇİN- BU YARATIKLARI HEMEN ORACIKTA ÖLDÜRMEK İSTERLER. BUNUN İÇİN FISFIS DİYE TABİR EDECEĞİMİZ ZEHİR SAÇAN ALETLERİ, SİNEK ŞAPLAĞI DİYECEĞİMİZ ALETLERİ, BİR BEZ YA DA HAVLU PARÇASI GİBİ ARAÇLARI HATTA ELLERİYLE BU YARATIKLARIN RAHATSIZ EDİCİLİKLERİNDEN KURTULMAK İÇİN ONLARI YOK ETMEYE ÇALIŞIRLAR. BAZAN İKİ TARAF ÖYLESİNE İNATLAŞIRLAR Kİ, SİNEĞİ YOK ETMEK İSTEYEN RAHATSIZ YARATIK, BELKİ DE EVİNDE EN DEĞER VERDİĞİ KIRILABİLİR EŞYADAN OLABİLİR, YA DA –NE BİLEYİM- YENİ DOLDURMUŞ OLDUĞU ÇAY YA DA KAHVE FİNCANININ GÜZELİM MASA ÖRTÜLERİNİN ÜZERİNE DÖKÜLMESİNİ ŞAŞKINLIK VE KIZGINLIKLA SEYRETME DURUMUNA DÜŞEBİLİR...
...
BUGÜN; İŞYERİMDE, MASAMDA ÇALIŞIYORKEN BİR MİNİK SİNEK BENİ RAHATSIZ ETTİ. ÖNCE ELİMİM TERSİYLE KOVALADIM. (SİNEK NASIL KOVALANIR BİLİRSİN) . BİRAZ SONRA YENİDEN GELİP KAFAMDA GEZİNMEYE BAŞLADI, YİNE KOVALADIM... SONRA YİNE GELDİ; BU DEFA ONA HİSSETTİRMEDEN, MASA TEMİZLİĞİ İŞİNDE KULLANDIĞIM HAVLU TİPİ BEZ PARÇASINI GİZLİCE ELİME ALDIM. MAKSADIM ONA O BEZ PARÇASIYLA VURUP ÖLDÜRMEKTİ. ONDAN ANCAK ÖYLE KURTULABİLİRDİM. BEZİ TAM ELİME ALIP RULO HALİNE GETİRDİĞİMDE SANKİ HİSSETMİŞ GİBİ, DİBİNDE BİR BARDAK ÇAY KALMIŞ OLAN ÇAY FİCANIMIN ÜST KENARINA KONDU. (O FİNCAN BANA BABAANNEN TARAFINDAN ALINMIŞTIR VE ÜZERİNDE “I LOVE YOU” YAZAR)
ORADA İKEN VURSAM VURABİLİRİM AMA FİNCAN MASANIN ÜZERİNE DEVRİLİR, ŞEKERLİ ÇAY MASAYI BERBAT EDER, HATTA FİNCAN YERE DÜŞÜP KIRILABİLİR... ORADAN KALKIP BAŞKA BİR YERE KONMASI İÇİN BEKLEDİM; KAlKTI AMA BU DEFA BAŞIMA KONDU... ORADA DA BİRŞEY YAPAMADIM, KOVALADIM. İŞİ-GÜCÜ BIRAKIP, NE ZAMAN NEREYE KONACAK DİYE BEKLEMEYE BAŞLADIM. MAKSADIM ÖLDÜRÜP KURTULMAK... MASAMIN ÜZERİNDE ÖLDÜREBİLECEĞİM BİR-İKİ YERE KONDU AMA BEN DAHA HAMLE ETMEDEN YİNE HAVALANDI. İLLET OLDUM...
DERKEN YİNE GELDİ VE YİNE ÇAY FİNCANIMIN DUDAK DEĞECEK KENARINA KONDU. BU DEFA ONA UFAK BİR BEZ HAMLESİ YAPTIM. DÜŞÜNDÜĞÜM GİBİ, BİR PARMAK SEVİYESİNDEKİ ŞEKERLİ ÇAYIN İÇİNE DÜŞTÜ. NASIL OLSA ÇAYI İÇMEYİ BİTİRMİŞTİM VE FİNCANDAKİ ÇAY ARTIKTI. ONU ORADA BIRAKIP BİLGİSAYARDAKİ İŞİME DÖNDÜM. BİRKAÇ DAKİKA SONRA GÖZÜM FİNCANA İLİŞTİĞİNDE O MİNİCİK SİNEK YAVRUSUNUN O ŞEKERLİ ÇAY SIVISI İÇİNDE DEBELENDİĞİNİ GÖRDÜM....
KENDİMİ BİR DENİZE DÜŞMÜŞ, YARDIM UMAN AMA KİMSENİN YARDIM EDEMEYECEĞİ BİR ÇARESİZLİK İÇİNDE DÜŞÜNEREK O YAVRUCAĞIN YERİNE KOYDUM. O SİNEĞİN ŞAHSINDA –ÖRNEĞİN- SENİ DÜŞÜNDÜM. ONUN DA ANNESİ-BABASI, BİR YUVASI, KENDİNİ HUZUR İÇİNDE HİSSETTİĞİ BİR MEKÂNI VARDI. ALTI-ÜSTÜ, YUVASINDAN BİR KANAT UÇUŞU UZAKTA, YARATILMIŞLIĞINDAN KAYNAKLANAN GEZİNTİSİNİ YAPIYORDU. VE BEN ONU, BENİ RAHATSIZ ETTİĞİ İÇİN ÖLDÜRMEYE ÇALIŞMIŞTIM. (ZATEN HEP BÖYLE YAPARIZ.) ... BİR HAMLEDE ÖLSE UMURUMDA BİLE OLMAZDI; AMA ÖLMEMİŞTİ VE BİR ÇAY FİNCANININ İÇİNDE, O FİNCANIN DİBİNDE ARTIK OLARAK KALMIŞ BİR PARMAK SEVİYELİ SIVIDA ÇIRPINARAK, EZİYET ÇEKEREK BOĞULUP GİDECEKTİ... GÖNLÜM RAZI OLMADI, BİR DAHA BENİ RAHATSIZ ETMEMESİ TEMENNİSİYLE KENDİSİNE HAYATINI BAĞIŞLAMAYA KARAR VERDİM; FİNCANIN YANINDA DURAN ÇAY KAŞIĞININ SAPINI O MİNİCİK SİNEĞE UZATARAK CAM ÇAY FİNCANININ CİDARINA TIRMANMASINI SAĞLADIM...
CAN HAVLİYLE FİNCANIN CİDARINA YAPIŞTI VE BÜYÜK BİR ÇABAYLA İLK KONDUĞU DUDAK DEĞDİRİLEN FİNCAN KENARINA KADAR ULAŞTI. HER TARAFI ISLAK –HEM DE ŞEKERLİ SU İLE ISLAK- OLDUĞU İÇİN KORUNMASIZDI. İSTESEM ONU ORADAN ALIP YERE ATIP AYAĞIMLA EZEREK ÖLDÜREBİLİRDİM. ÇÜNKİ; ISLANMIŞ SİNEKLER –İSTER BÜYÜK, İSTER MİNİK OLSUNLAR- BİR SÜRE UÇAMAZLAR.
BU MİNİK SİNEK, TAHMİN ETTİĞİM GİBİ, UÇMASINI ENGELLEYEN ISLAKLIKTAN KURTULMAK İÇİN AYAKLARINI VE DUYARGALARINI KULLANMAYA BAŞLADI. HANİ KEDİLER, PADİLERİNİ DİLLERİYLE ISLATIP YÜZLERİNİ FALAN TEMİZKERLER YA; İŞTE ÖYLE HAREKETLERLE KANATLARINI İÇTEN- DIŞTAN TEMİZLEME GAYRETİNE GİRDİ. BİR SÜRE UÇAMAYACAĞI VE ORADA TEMİZLENMEYE DEVAM EDECEĞİNİ DÜŞÜNDÜĞÜMDEN BİLGİSAYARDAKİ İŞİME DÖNDÜM.
BİRKAÇ DAKİKA SONRA AKLIMA GELİP BAKTIĞIMDA UÇUP GİTMİŞTİ...
...
BU HİKÂYE SANA İSMOŞ DEDENİN İLK HİKÂYESİ OLSUN.
ŞUNU UNUTMA:
HİKÂYE, MASAL DEĞİLDİR...
SENİ ÇOK SEVİYORUM.
TORUNUM OLDUĞUN İÇİN BELKİ...
AMA DAHA ZİYADE SEVİMLİ BİR MİNİK CANLI OLDUĞUN İÇİN...