Sevgili Dostlarım Şiiri - Ahmet Ergin

Sevgili dostlarım bir rüya gördüm
Ben ölmüşüm amma ağlayanım yok
Düşmez kalkmaz Allah, her zaman derdim
Açıldı yaralar, bağlayanım yok

Sevgili dostlarım bir rüya gördüm
Ben ölmüşüm amma ağlayanım yok
Düşmez kalkmaz Allah, her zaman derdim
Açıldı yaralar, bağlayanım yok

Felek kemendini geçirdi başa
Sesim gitmez, dost akraba, gardaşa
Ye kürküm ye! yaşa cüzdanım yaşa!
Metelik bitince, yağlayanım yok

Cok sevenim vardı, işi düşende
Benden ayrılmazdı, dağı aşanda
Çalardı kapımı, derdi taşanda
Her yanım dert doldu, çağlayanım yok

Karanlık gecede yanıyor mumum
Aktı gitti dere, kalan saf kumum
Unuttum adımı, dostlar! ben kimim?
Tanıyıp, çıkar yol sağlayanım yok

Canım dediklerim tanımıyorlar
Biri gelip sorsa deli diyorlar
Ahmedi sevdanın kulu diyorlar
Gönül yarasını dağlayanım yok

24_03_009