Sevgili Şiiri - Nail Yavuz

bu kent'te yaşlanıyorum

aynada ellerimi kanattı

dünüm ben

gözlerim her gün beni döküyor pınarlarından

emdiğim gökyüzünün ölü toprağıdır

eski tadı yok buğunun

bir yerde boy verirken hayat

başka bir yerde kanıyor durmadan

etrafımda dönüyorum şiddetleniyor rüzgar

odun ateşi ısıtmıyor sözcükler suskun

kendime sararmış bir kağıt ararken

yine de kırık dökük şiir dizelerinden

süslü elbiseler yapıyorum

en özlenen

sevgilim sana....