Sevgili Şiiri - Selçuk Göldere

gül bülbül dalında aldırma sen coş yine
gelir de gider o senden yine aldığı gibi kendini
de ki denizin dalgasıdır değen yüreğime anda
bir atar bin durur sahte kalptir bu de
durma geç sen üstünden geçer tenin
kandırma kendini toprakta suyla birlik gelip geçenin
bir gelir bir gider zamandır o de
seç sen içinden birini hangisidir asıl senin
uyan aşık yorma dilini garip kulun
sus bak gör geç de ki her şey benim
yürü yalnızsın sanma o yolda
gör gamsızı durma geç heç olma yalan dünyada
güç eder hem seni hem bende seni sonra dikenli elin
tanımaz bırakmaz geriye senden bir parça
süzer gider içini süzülürken zaferinin yelkeni
dem eder yalnızı bilmez gerçek hak kimin
kıyar biçer kıyıdaki yosun gibi sıra senin
içer bir çırpı sudaki balık gibi tükenir nefesin
yürür üstüne kayanın alır adımlarını altındaki yengecin
sen bilme bırak habersiz yakalar ruhunu senin
kanatsız uçurur yok eder tüketir sen düşün karşılıksın sevenin
uçlardaki sevgili

ben göz yaşında kaldırma sen düş yine
değer de geçer o yüzünden yine estiği gibi kendini
de ki denizin meltemidir esen eteğime anda
bir var bir çoktur sahte yeldir bu de
durma geç sen altından yıkılır köprünün
kaldırma kolunu görmez seni kaptanı bırakıp giden yelkenin
bir iner bir biner yolcudur bu de
kal sen bekle geride hangisidir asıl gemin
uyan yolcu gör içini sen o göçüp gidenin
otur kalk dön bak de ki kalan herkes benim
es sönerim sanma güneşsiz havada
bil düşsüzü konma uç sür olma giden dümende
uç eder hem seni hem bende seni sonra çatallı dilin
tanımaz bırakmaz geriye senden bin parça
süzer gider içini süzülürken zaferinin yelkeni
sus eder yalnızı bilmez gerçek hak senin
açar girer o kapıdaki kilit gibi sıra senin
kırar bir çırpıda göğsündeki sır gibi açılır kara bahtın
yürür üstüne gecenin diker yırtıklarını içindeki söküğün
sen yanma bekle ateşsiz tutuşturur ruhunu senin
acısız kül eder yok eder tüketir sen düşün sonsuz seversen
göklerdeki sevgili

sg/onbeşmayısikibinyirmi