Sevgili...
Parmakların saçlarımda gezinirken mısralar dökülmeli dudaklarından, gülüşünle aydınlanmalı günüm... Öyle çok sevmelisin ki beni, benim içim her üşüdüğünde her canım acıdığında benimle kanamalısın... Küf tutmuş yüreğimi yüreğinle sarmalısın... Evet sevgili, öyle sevmelisin ki beni ben öldüğümde sen de ölmelisin...
Nazlı CanKayıt Tarihi : 23.11.2011 13:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!