Sevgiler Taç Olurdu. Şiiri - Şevki Çiftçi

SEVGİLER TAÇ OLURDU

Kimseler bilmezdi cebimdeki ümitleri
Hayaller sonsuza uzar giderdi.

Beklediğim sevgili Kaf dağının ardında
Önünde çöl fırtınası
Türküler şarkılar mırıldanırdım
Hem de havası oynak olanından
Yarınlar tomurcuk gül dalında,
Hep yapayalnız geçerdim yollarından,

Sen ne beklediğimi bilmezdin,
Çağırsam da gelmezdin.
Birkaç kuş havalanırdı denize doğru
Bir daha arasan bulamazsın,
Ayaklarım götürür nereden nereye olsa
Dalıp gider gözlerim ufukta

Ümit serptim gökyüzüne,
Bak duruyor hala orada
İçimdeki nehirler boşaldı.
Bakalım senden ne kalır bana hatıra,
Hayallerin maviydi senin
Uymadı bendeki yeşile, hercai menekşe,
Duvarlar yıkıldı, içimdeki duvarlar,
Yine de görünmedi ne can ne ten ne ötesi,

Yüzyıllar gibiydi beklemek gecelerde seni
Hasret kokan şarkılar türküler yakılırdı.
Karanlık bir gecenin tam ortasında,
Ümit var olmak için sadece yıldızlara bakılırdı.
Ateşler buz kesince, beyazın tonu kararır,
Meteliğe kurşun sıkılırdı.

Ve sen beni anlamazdın hala,
Gözlerimde ışıltılı derin bir mana,
Derelerin uğultusu, yağmurun şırıltısı,
Derken Gökkuşağı oluşurdu,
Yedi rengi barındırır, ıslak saçlarımıza,
Gelincik tozu, yonca yaprağı, defne kokusu,
Çayırda ne varsa buğusu sinerdi,

Bir orman kuytusunda
Sümbüller nergisler menekşeler
Anlımızdan öperdi,
Yağmur sonrası toprak kokusu
İçimize mutluluk ekerdi,
Sonra en güzel duyguların harmanı,
Durdururdu koskoca devranı
Ektiğini biçerdi,

Endamına dayanamazdı dağlar taşlar
Hüznünü yüreğinde taşır,
Yağmuru beklemeden ağlaşırdı.
Sabah olmadan, ümitler doğardı,

Çardakta su testisi içimler tastandı
İnsanlar vefalı sevecen ve candandı
Söylesen derdini yüreğe dokunurdu,
Ne ferman gelir ne emirler vardı
Sadece ve sadece gözler okunurdu
Para pul ve akçeler geçmez
Sevgiler Taç Olurdu.

Şevki Çiftçi