Sevgi Yüklü Satırlar Şiiri - Emre Avcı

Bir hikayenin daha sonuna gelmiş gibiydim
Nefes alamıyorum,almaya çalışırken zorlanıyorum
Eşsiz nidalar eşliğinde sızlıyor yüreğim
kayboluyorum, kendimden kopuyorum resmen
yine umutla uyanıyorum sabaha
bir sigara daha yakıyorum
bir sigara daha
bir sigara daha
derken öksürük tutuyor birden
küfür ediyorum kendi kendime
sessiz sessiz,usulca küfrediyorum
derken bi kaldırım görüyorum
Bizim oturduğumuz kaldırıma benzeyen
Sen geliyorsun yine aklıma
Kokun burnumda bitiyor bir anda
Saçlarını okşayasım geliyor
içten içe özlemişim diyorum
Az daha ilerliyorum sonra
korna sesleri yankılanıyor etrafta
kalbinin ortasına alıştığımdandır herhalde
yolunda ortasına kurulmuşum dalgınca
Kendime geliyorum,
Dönüyorum bakıyorum soluma
Yoksun...
Yokluğunda bir kadeh daha patlatıyorum
Sonra yine ağlıyorum,
herşeyi sana bağlıyorum
artık yağmurda bile ıslanmıyorum
bu aralar bulut masamda...
Herzamanki gibi yine sayıklıyormuşum adını
annem anlatıyor sabah uyandığımda
odamda boy boy posterlerin yok ama
o mahsum gülüşlerin dün gibi aklımda..
Öyle gülerdinki monalisa altetmiş yanında
öyle severdim ki seni
çocuklarımız sallanırdı kalbimin parkında
Sakallarımdan yaş süzülürdü
lütfen sensizliğe giden o trene birdaha binme
sana kalbimin en güzel yerini ayırmışken
Ne olur benden başkasının tenine sinme