Saçlarına kondurduğun serçeleri
Her daim ağırlar mısın?
Ara sıra baktığın gökyüzünde
Sevdiğin çiçekleri koklar mısın?
Sabahın en çil uykusunda,
Konuş sessizliğimle
Beni benden anla
Çağır en ufak kıpırtıları
Hatırlat koynuna
Sokağından geçiyorum
Bu defa evdesin. Kesin!
Aralanmış perdeleri evinin
Yarı çıplak bakınıyor penceren
Üstelik cam açık
Haydi cama çık.
Başımda çiçeklerden çelenkler
Ellerimde asude-i demetler
Ayaklarıma serilen
harelenmiş çiçekler
Yürürüm ışığın gölgesinde
Dur! öyle bakma
Derinliğin içimde uzuyor
Suskun bakışların
Bir gece gibi yalınlaşıyor
Sabahın sessizliğinde uyanırsan
Görürsün! ben ordayım.
Uykusuz gecelerinin müdavimiyim
Bir pencere uzaklığında
İnanmazsan gel de bak
El sallıyorum sana
Sokağından geçeceğim birazdan
Haydi uyan! kalk yatağından
Perdeleri aç
Davetini bekliyor pencerende
Çoktan uyandı güneş
Gerin,esne
Sonsuzluk özlemi
Sonsuzlukta erimek istiyorum
Kayan bir yıldız olmak
Dilekleri uçuşan
Duru bir su
Habersiz uçan kuş
Sudaki aynalarda gördüm yüzümü
Ayın şavkında süzülen kuğular gibi
Dinlenir bir sevi;
Buğulanmış saçaklı bir pencerede
Sevgilim,
Ayak seslerimi duyuyor musun?
Sana geldim
Kapının gerisinde hasretindeyim
Kulak kesilmiş
soluksuz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!