(sanırım bölüm I)
Bomboş, hiçbir canlının yaşamadığı bir ormandayım. Etrafımdakiler sadece, asırlardır birbirlerine can yoldaşlığı yapmış ağaçlar. Öyle çoklar ki, bir o kadarda yalnızlar…
Hepsi ağaç, ama hepsi! Bir damlacık bile olsa ot şöyle dursun; bir kuru çalılık bile yok buradaki yalnızlık büyüsünü bozmak adına…
Oysa ki, biz ağaçları böyle tanımamıştık! Kimi güz mevsiminde yapraklarını döker, bazısı dökmezdi. Üzerlerine konan ve ya yuva yapan kuşlar mutluluk şarkıları söylerdi. Hepsi kağıt ve ya mobilya yapımı içinacımasızca kesilirlerdi. Ve bir çoğu ya tarla olsun diye ya da yol ve ya imar arazisi olsun diye acımasızca yok edilirlerdi.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
sevgili şafak eyibilir
tekrar göz zahmetin için teşekkürlerimi ayaklarına birer gül goncası olarak sererim...
senin için bitiremediğim 2.bölümünüde en kısa sürede bitireceğim ve paylaşıma sunacağım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta