Sevgi Ve Aşk Şiiri - Kemal Karapıçak 2

SEVGİ VE AŞK

Mühim bir bilgi:
Çeşit çeşittir sevgi.
Borçlanırsa yüreğin,
Bitmez ödeyeceğin vergi.
Sevgi, aşka açılan kapı.
Aşk, kocaman bir yapı.
Girdinse içeriye bir kere, Düz görünür tepe, dağ, dere.
Seversin sevildiğin için Yanıbaşındadır,dokunursun.
Bazen yanarsın için için.
Kimse bilmez niçin?Uzaktadır dokunamazsın.
Dokunabiliyorsan çıkar vardır.
Dokunamıyorsan için hârdır.

Ananı seversin,seni doğurandır.
Babanı seversin,ekmek doğrayandır.
Eşini seversin sana yastık, yorgandır.
Çocuğu seversin senden doğandır.
Vesaire...Vesaire...
Bunlar iyi, güzel hoş da,

Peki ya dokunamadıkların,
Görmek isteyip de göremediklerin?
Mesela; Allah, Peygamber sevgisi.
Muteber olan bu değil mi?
İlahi aşktır bu.
Tadına doyulur mu?

Beşeri aşk:
Mesela mor ışınlar ötesi Ne görürsün, ne gelir sesi.
Dokunamazsın ama seversin.
Hiç bitmez hevesin.
Çiğ midir,erkin midir bilemezsin.
Sadece seversin.

İşte buna,
Sevgiden öte
Aşk denir.
İlgiden doğar sevgi.
Aşk sevginin rengi.
Bazen yanarsın kor,kor Bazen açarsın al,yeşil mor.
Aşk hiç bir şey istemeden kendini vermektir.
Aşk,ateşe ermektir.
Bak yanınca
Nasıl erir demir.
Aşk,ateştir.
Aşk dağ ile güreştir. Yanacağını,yıkılacağını bilirsin
Ama yine de güreşirsin. Bilirsin ki ateşte açan güller,
Benzemez başka güle.
Bakarsın dağın eteğinde Açar bir mor menekşe.
Gönlünde neşe,
El sallar uzaktan
Mahçup yaprakları titreşe titreşe.
Benzemez başka güle sümbüle.
O,senindir bilirsin.
Onunla yanar,onunla dirilirsin.

Bak, Yunus'a, Mevlanâ'ya
Beşeri aşkla vardılar Mevlâ'ya.
İşte aşk budur, budur AŞK.

Kemal Karapıçak.