Kal ruhuma sirayet edip,
Kan kusmuş, kargalar üşüşmüş yüreğime.
Ummanlar geldikçe üzerime üzerime,
Kaldığın yerde boğulmaktadır özlemin .
Düştüğüm yerden bitmekse hayat,
Her engebemde izlerim, gizlenimim de belirir .
Hiçlikle tanış çıkmışsa memat,
Son iz, izinde kayboluverir,
Ey kul ahireti kim bilebilir?
Bir damla göz yaşından sele dönüşen hikayeler,
Sevgiden nefretle haykırırmış meğer.
Kim demiş "sevdiğin kadar sever".
Her kim o lafın cambazı,
İpi kopmuş çoktan çaput biçilmiş üzerine.
Şu da var tabi hitaben sevenin hüznüne,
Sevgide tek kalmışsan eğer ,
Yanma ha sakın kül olsan nafile.
Ne sevilende iltizam kalmış ne de sevene değer.
Vurulmuş yolunda yolcu sana,
Hissetmez misin ? En ağır semer.
Yük güç, ne kadar haykırırsan haykır,
İncinmektendir kulağın sağır,
İster sus ister bağır,
İster elemini bastır, ister alenen çağır .
Kaçınılmaz o yükün enkazından
Her türlü edinilecek bilinir o kahır.
Ha yaşadım ha öldüm arasından
Dünyada sevenin yükü sevdiği kadar ağır.
Kayıt Tarihi : 24.7.2017 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi sevdadan gelir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!