Sen bitmeyen bir sevgi pınarısın içimde,
Her üzüldüğümde, her içim yandığında;
Hemen akarsın yüreğime ve zihnime,
Serinletirsin bütün bedenimi ve yanan yüreğimi.
Akşamları içime hüzün çöktüğünde,
Boşluk anında yalnızlık beni sardığında,
Daima ceylan gözlerin vardı yanımda.
Varlığına, sevgine sığındım zor zamanlarda.
Yaz sıcağında ağaçların gölgesine uzandığımda,
Deniz kenarında oturup mavi sulara baktığımda,
Geceleri balkonda oturup gökyüzünü izlerken,
Ya da kuş cıvıltılarını, martı seslerini dinlerken,
Hep seni istedim yanımda ya da karşımda.
Ufukta her gördüğümde turnaları, kartalları;
Onlar gibi uçup aşmak istedim dağları, yolları.
Seni de yanıma alıp göçmen kuşlara katılsak,
Nehirleri, denizleri izleyerek kıtaları aşsak,
Yemyeşil, ıssız bir adaya sonsuza dek konsak.
25.06.2016
Cumartesi Saat: 22.06
SELAMİ UTKAN
Kayıt Tarihi : 25.6.2016 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!