Sevgi özünden dışlanır Şiiri - Yusuf Tuna

Vatan dedin mi sevgiyle,
Bizim gönlümüz hoşlanır.
Kelam söylenir övgüyle,
Özü sevmeye başlanır.

İnsanlar yürekten coşar,
Sevgi ile insan taşar.
Türkler ülkü ile yaşar,
İnsan yurdunda yaşlanır.

Sevda gönülde yorulsa,
Konuşmaz insan darılsa.
İnsanın kalbi kırılsa,
Sevgi özünden dışlanır.

Aşkını sevgiyle alsa,
Sevgisi yüreğe dolsa.
Sevda ile gezer olsa,
İnsan yüreği boşlanır.

Yusuf çileyle yoğrulur,
Gurbet ellere savrulur.
Sevgiyle yanar kavrulur,
İnsan yüreği haşlanır.