Biz gözyaşlarımızla gidenin ismini yazarken
Evrenin henüz keşfedilmemiş derinliklerinde
Tanımadıklarımızın menfaatten uzak sevgileri
Besliyor tükenmeye başlayan kaynağımızı
Korkarız kabuslarımızda çocuklar gibi
Susmayı yeğleriz uzaklarda kendimize
Mecalsiz kalıp yalanlar karşısında diz çökerken
O an tansık bir güç buluyoruz özümüzde
Umut dolu cümlelerin altındaki
Hüzünlü gerçekler çıkmakta bilinçaltından
Ortaklığındayız yeniden doğma savaşında
Fiziken yok olanların ardında bıraktıklarıyla
Gözlerimizi açtığımızda yeniden hayata
Dumanlar arasından bir perde yükselir
Göğe doğru sis bulutunun üzerinden
Gerçek sevgiler ölümsüzleştirilir burada
Sevgiyi yaşatanların özverili gönülleri
Hak ettikleri gösteriyle yansıtılır
Her muhtaç olunduğunda duygularını koştur onlara
Duyamasan da,göremesen de,dokunamasan da
Dünyanın her köşesinde senin için de
Kalpler atmakta,gözyaşları düşmekte
Bunları yok sayamazsın değil mi?
İşte bu güne gelişin onların eseri
Kayıt Tarihi : 5.10.2005 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!