Sevgi neydi?
Sevgi emekti!
Sevgi, bir çift gözde kendini bulmaktı.
Aynı yolda yürümek, aynı hayale inanmaktı.
Rüzgâra karşı durmak, fırtınaya meydan okumaktı.
Ama en çok da bir yürekte sonsuza dek kalmaktı.
Sevgi, bazen bir lokma ekmeği bölüşmek,
Bazen de aç kalıp yine de gülümsemekti.
Bir çift nasırlı ele umutla sarılmak,
Ve hiçbir söze ihtiyaç duymadan anlamaktı.
Sevgi, ayrılığa rağmen vazgeçmemek,
Mesafeler artsa da yürekte büyümekti.
Her sabah onun için uyanmak,
Ve her gece onun hayaliyle uyumaktı.
Sevgi neydi?
Sevgi emekti!
Fedakârlıktı, sabırdı, vazgeçmemekti.
Bazen susmak, bazen beklemek,
Bazen de yüreğini avuçlarına alıp,
Her şeye rağmen direnmekti.
Sevgi buydu!
Fakat unutuldu...
Kayıt Tarihi : 16.2.2025 16:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, sevginin yalnızca bir his değil, aynı zamanda emek, sabır ve fedakârlık gerektiren bir yolculuk olduğunu vurguluyor. Sevginin, paylaşılan hayallerde, birlikte verilen mücadelelerde ve her şeye rağmen vazgeçmemekte saklı olduğu anlatılıyor. Mesafeler, zorluklar ve ayrılıklar olsa da gerçek sevginin dirençli olduğu ve kalpte büyüdüğü ifade ediliyor. Ancak şiirin sonunda, günümüzde sevginin anlamının unutulduğuna dair bir hüzün hissediliyor. Bu yönüyle hem romantik hem de düşündürücü bir eser.
ne güzel dediniz, ama malesef öyle !
TÜM YORUMLAR (2)