hiç ağlamadım,
terkettiğinden beri
gidişinin üzerinden,
yıllar geçti..
hiç inanmadım yokluğuna,
yanımdaydın sanki,
her gece resmini çıkarıpta,
şiir defterimin arasından,
öptüm ve koynumda uyudum
zaman sevgileri silemezdiki,
sani hep yaşattım..
ilk aşkı seninle tadıp,
özlemi öğrenmiştim,
kısa süren ayrılıklarında..
güneş gibi ısıtan,
yüreği yakan ateşin,
sevgi olduğunu...
hayel dünyasında
mutlu gezinmenin,
bütün anlamsızlığını,
karşılıksız sevgiyle
yaşanmayacağını öğrendim..
ve sayende
insanları tanıdım..
insan kılığında şeytanları...
ve bu insanların,
aşkın ardına sığınarak,
sevgi mağduru
insanlar yaratmasını..
bir buse öpücükle,
esir alınmayı..
tertemiz aşkları kirletenlerin,
onursuz sevgi düşmanları,
olduğunu senden öğrendim..
bu yüzdendir inan,
hiç ağlamayışım,gidişine..
kirletmedim lanetlerle,
aşkımın temizliğini...
yüce bir duygu hala,
içimdeki buruk sevgi,
sen olmasanda yanımda,
yaşanacak çok şey var,
bu büyük aşk'a dair,
sevgi mağduru olsamda,
şeytandan uzak,
mutluyum işte....
Kayıt Tarihi : 11.2.2005 21:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!