hayatta sevinçe dair uzak kırıntılara ulaşmaya çalıştın
üzülmedin sen gururuna hep ama hep sahip çıktın
yeri geldi aşkın uzaklaşması için bir isyanda sen başlattın
işte sen bu yüzden yanlız hallerini baştan çıkardın
uzak güzelliklerin sonuncusuydun sen benim için
gururu bir yana bırakıp düşlerimde uzak bir düşsün, sevgisin
hani sen yokmusun felegin çemberi gibi bazen bir hiçsin
aşkı sefalet yolunda önemdeki büyük ve aşılmaz engelsin
bir tutam sevgi büyüttügüm sana karşı eşsiz dünyamda
hatıraların üstü kapandı eski tozlu sayfalarda
hayatının yegane sahibi uzakta degil hemen kalbinin yanında
görmek için hayallerimin örtüsünü çekmelisin rüyanda
sevenin bir kadere isyanı olur bir de özlem denen merete
uzaklar nedense o nadide yakınlar gibi tat vermemekte
sen bilirsin uzaktan gülüşlerimin üstündeki o matemini
bir sefere de sen çık yolların o büyük çizgilerini izleye izleye
Kayıt Tarihi : 10.6.2014 19:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!