Sevgi ektim nifak biçtim

İçin yanıp'ta bir ahh çekersen
varmıdır bunun dünyadaki bedeli..?
tıpkı öksüzün,yetimin ahı gibi,tıpkı mazlumun garibin hakkı gibi..
işte sevgide buna benzer ekersin fidanı,büyütür besler gibi
koyarsın tertemiz yüreğine,
sonra bakarsın ektiğin tohum nifakmış..
yırtar yüreğini,parçalar içini,gül diye ektiklerin zehirli sarmaşıklar gibi sarar bedenini,zehirler..
o zaman anlarsın anlarsın ama
ne anandan emdiğin süt kalır,nede ektiğin fidanda can..
nede damarda dolaşan kan..
ondan sonra çırpınsan ne olur..
banamı kaldı'ki şairim bu dünya sen kendi kendine yan...