Kafeste yaşarım, ellerim kollarım bağsız
Ama ayaklarımdan prangalı bir halde
Sırtımda inançlarımdan oluşan sevgi yüküm
Taşırım her gün, kan ter içinde.
Şaşkın seyrederlerken ordan geçenler beni
Yüzümdeki mutlu gülümsemeyle
Yaşam sırtımda daha da bir ağırlaşır
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta