Sevgi çınarı Şiiri - Ayşe Ertekin

Sen ki sinesi gök açılan ovalar
Yaprak yaprak dökülüp
Harman olan ağaçlar
Bir of ile efil efil eser rüzgarlar

Açmışsın koca sineni usul usul
Bilmeden bir vefasızda tutuklusun
Uçuşur kuşlar çorak vadinden
Nağme yayılır dağların tepesinden

Ne zaman ayaz güze dönüşürse
ilk kervan'a kucak açarsın
Kimi güzeller vardır o kervanda
İstisna bir arzu düşer gönlüne
Ayaz'ın sıcağından kalan elemle

Sinen okyanus kadar geniş ve manidar
Bedevilik yaraşmamış nem kokusundan
Ovalar nemlidir bilirsin
Sularken tık nefes kesilirsin

Besler büyütürsün bir ağaç olur
Asırlar gecşe de gölgesi kalmış
Her derde şahitlik edip yön vermiş
Şimdi olmuş koca bir çınar