Kan sürülüyor ak günlerin duruluğuna,
Yorguluk yükleniyor dünün eskiyen yorgunluğuna.
Yakıyor içimizi baldıran zehiri sözler,
Birbirini görmez oldu,mil çekilmiş âmâ gibi gözler.
Savuruyor gönülleri dilde biriken fırtınalar,
Kapanmaz,rüzgâr uğultusu dilin gönüllerde açtığı yaralar.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
