İnsan bir kere
sevginin,
beğenilmenin,
özbenliğin
keskin pençesine düşmeye görsün.
Nasıl
menfî-müspet
her durumda ama
takdir edilme canavarına dönüşüyor..
Sonra günlerden bir gün şalteri indirince,
tüm elektrik ansızın kökten kesilince
gör o vakit;
sevgi canavarı cazgırının
fasih kelâmlardan uzak
çirkin kelâmlara yakın
fecâat ve celâlle karışık en son hâlini (!)
Kayıt Tarihi : 29.5.2019 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!