Sevgi bir koyun kumlarına düştü

Sevgi bir koyun kumlarına düştü…

Durgun adımlarımda yürümeye çalışırken,
İleriye bakınıyordum.
Yolun sonu gelmeyecek gibi
Armonika misali adımlarımda uzuyordu,
Tenimde son çırpınışlar ileri iterken ruhumu,
Zapt edemiyordum,
Bir fırtına esiyordu nadasa kalmış duygularımda,
Ve filizleniyordu aşk…
Sanki sel geliyordu gözlerimden,
Alıp götürüyordu beni sürüklercesine,
Eriyordu ellerimdeki son tuttuğum,
Senden kalan sıcaklığın huzuru da,
Bir kayıp bekleyiş geçti hayattan,
Tenime kazındı sanki zaman,
Beden dilimi yorgunluk vurdu,
Çaresizidi tenim yüreğim sustu…
Halsiz bir duraksama yaşayan yüreğim,
Sevgisini ekti denize,
Her sevgi tohumu,
Bir mercan bir yosun oldu en derinlerde,
Saklandı duyguların kulaçları,
Bir zaman yosunların içinde,
Sevgi serpildi özgürce,
Dinledi deniz kabuğunun sesini,
Dalgalar tuttu kolundan,
Bir koyun kumlarına bıraktı ve geri döndü…

Oktay ÇEKAL
03.07.2013-20.47