Ah Senrica
Sahip olduğum her şeyi kaybettim
Bir sen vardın
Ama ben seni sevemedim Senrica
Güneşi görmem için bulutları çektin önümden
Bense gözyaşlarını yağmura benzettim
Benden nefret ettiğini biliyorum ve bu çok acı
Şimdi sadece fotoğraflarımıza bakabiliyorum
Ve orada beraber gülüyoruz her şeyden habersiz?
Bu sence de fazla acımasız değil mi?
Bazen kokunu duyar gibi oluyorum
Başkasından duyuyorum mutsuz olduğunu
Ölene kadar acı çekeceğim.
Ve sen bunu bilmeyeceksin.
Bilsen de sevmeyeceksin.
Bütün kapıları açtığımı görüyorsun.
Hep açık mı kalacak sanıyorsun?
Şimdi izlerken gökyüzündeki yıldızları
Hüzün kapladı bedenimi yine
Ne de güzel parlıyorlar ayrıca
Ne de güzel dizilmişler sıra sıra
Dalmışken karanlığın boşluğuna
Ben öyle bir insanım işte.
Uyumadan önce hep, en son ne zaman mutlu olduğumu düşünürüm..
Ve biliyorsun, bu biraz uzun sürer bulana dek.
O sebeple çok az uyurum.
Fakat ben seni sevdiğimden beri, uykumu alıyorum.
Çünkü biliyorum, seninle konuştuğum her an mutluyum..
Keşke dürüst olabilseydin
Bana gitme derken, dur derken
Sevdiğini söylerken, zor muydu?
İnandırabildiğin kadar da
Sevindirebilseydin
Öyle kolay değil başkasını sevmek ,inan
Ben seni nasıl sakladım bilmiyorum
Sana bir daha nerede rastlarım
Artık
Kimin için yazılır bu satırlarım
Bilmiyorum
güvensiz bir insan, güvensiz bir insan
sen x4
topladım düşleri
kaybettim ben seni
vazgeçmek de varmıs
çok severken
Seni hiçbir zaman Tanrıdan dilemedim
Çünkü vereceğini sanmam
Alaycı bir gözle baktın bana
Kim sevebilir beni senden daha
Bana neden eziyet ediyorsun?
Her şeyimi vermeye hazırım sana
Paramparçayım, sanırım dayanamayacağım sensizliğe
Kendimle baş başa kaldım, çünkü gittin
Bıraktığın yarayla baş başa kaldım, sarmadan gidebildin
Evim yok artık, sensiz kaldım
İltica edeceğim tek yer kalmadı
Seni kendimden uzakta bıraktım, seni terk ettim, seni özledim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!