Sevgi Şiiri - Nevzat Bayramoğlu Hürdemi

Ana kucağında ışılayan göz
Göze bakıp yürek vermektir sevgi
Bebekçe dillerden çıkınca bir söz
Söz dinleyip göğüs germektir sevgi

Kiminde suçludur kiminde kadı
Kiminde şen şakrak kiminde cadı
Yaramaz olan O haylaz evladı
Gün geldiğinde hoş görmektir sevgi

Bulut bulut olup gökten damlamak
Bazı bazı güvercinler yemlemek
Bir muhabbet kuşu sesi dinlemek
Ve hatta doğayı sarmaktır sevgi

Elinde bastonu kısık gözleri
Anlatır geçmişi her bir sözleri
Hayata yansıyan böyle yüzleri
Buket buket canım dermektir sevgi

Yunuslar misali aşkı duymanın
Mecnun olup çölü hiçe saymanın
Dosta bir an bile gönül koymanın
Adını ortaya sermektir sevgi

Bu alemde zaten gülenler belli
Şiddet sonrasında ölenler belli
Minik bedeniyle solanlar belli
Bununda farkına varmaktır sevgi

Aşk olsun her zaman yaşam gereği
Yakın etsin gönüldeki ırağı
Hoş tutmak için de küskün yüreği
Hoşgörüyü kalbe örmektir sevgi

Şöyle dur Hürdemi sevgi öndedir
İnsanoğlu insan zaten candadır
Maneviyat özde yani sendedir
İlla yücelere ermektir sevgi

CopyrighT © bakyeter.net