Sevgi Şiiri - Naif Timur

Gönül gözüyle gördüğüm,
Ömür boyu ruha gıda eylediğim,
Melek yüzlüm, Tanrı sözlüm.
Seni arıyorum sabah akşam.
Seni anıyorum gün boyunca.
Hoş görülüm, toleranslım,
İyi huylum, melek şanslım.
Seninle dize gelir kaba kuvvet.
Seninle güzelleşir çirkinlikler.
Seni fısıldar sabah yeli.
Seni tanımlar gökkuşağı.
Sen tek tılsım, tek iksir, tek tanrısal güçsün.
Sen varlıkla yokluk arasında
Müstesna bir ilgisin.
Sen doğruluk, sen iyilik, sen güzellik
Ve sen; Sen SEVGİ’sin.
Ey varlıkla yokluk arasında mekik dokuyan sihirli el!
Ey tapınılan kuvvet! Ve ey SEVGİ!
Yılmadan yorulmadan seni arıyorum.
Dışlamadan yaşamımdan, ümitle seni kovalıyorum.
Denizde, gökte, her yerdesin.
Sen her derde deva,
Sen gönüllere ilâhi bir perdesin.
Sana tutkun, sana vurgunum.
Vuslatınla mest olarak çıktım yola,
Gönül kapılarımı ardına dek açtım sana.
Nadide bir buket misali
Sundum şu mısraları her insana;
İster Alman ol, ister Afrikalı, ister Fransız.
İster Japon ol, ister Çinli, ister Rus.
İster beyaz, ister kara, ister sarı tenin olsun.
Kardeşlikten, dostluktan, SEVGİ’den bahset bana
Dilin, dinin, ırkın senin olsun.

Muh:. E. Gazioğulları K:.’ime