Şeveren ile Hazeri

vurulmuş birbirine şeveren ile hazar
zaman kavillerine tanık yazgılarını hazırlar
şeveren akar sudur
dağlardan aldığı kolları güçlüdür...
tek düşü sarılmak için yara
dökülmektir hazara...
Şeverenim çatlamaya hazır dörtnal iki attır
gözlerim
sana varmaya...
bütün derdi varacal zamanı kısaltmaya
saklımdadır öfkem gözlerimin ağzında
uçurum bıçaklar açamaz
sana kavuşmaktan zaman ve öfke
alıkoyamaz
mavin olmayan yaşama gözlerim ölü
girmişsin bir kez kanıma
yoksan yüreğim ölüm çölü
gökten ne yağmış da
yer kabul etmemiş
dağdan ne akmış da
göl kabul etmemiş
seni çok bekledim
çok hasretledim
çoklar az der hazar....