İşte yokolmazlar, anlaşılmıyor.
Daha önce vardılar, şimdi de.
Ölür, gene olurlar. Kavranamaz
diye yokolmayacaklar.
Duyarlığınız, sezginiz, kahreden
sever gibiliğimiz, kopuk özne,
tam nesne, siz nerdesiniz.
Bunların hiçbiriyle hepsi,
tanım dışı, söz aşan.
Beyinde filizlenen ince yapraklar gibi.
Açıklamaz, konuşmaz, dilsiz belleğiniz.
Gömülü, ama, sırdaş, bitmez mırıltı,
ağırdır artık sarkaç, sallanan, yokluk delen.
Arka yüz, donuk, mat, var olmayı sürdüren.
18/12/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 18.12.2005 04:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)