Sen sevdayı elimde, gül diye koklamıştın.
Yanan aşk ateşini, güneş diye sanmıştın.
Çok oyunlar oynadık, rüyanı anlatmıştın.
Uyanmadın bir zaman, neşeden bayılmıştın.
El ele tutuşarak, kır çiçeği topladık.
Dil dile konuşarak, aşkı sözle yaşadık.
Sarılıp vücut olduk, aşkı canla paylaştık.
Gönüle umut dedik, sevda ile kaynaştık.
Hep beraber olmayı, kıskanan çok kişi var.
Ant içtik ağlayarak, herkes bize canavar.
Bizi anlayanlar yok, içte ateş kor yanar.
Bize yazık değilmi? neden cana kıyarlar.
Osman Aközel
Osman AközelKayıt Tarihi : 16.2.2009 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeni bir aşkın sevinci ve yokoluşunun bende bıraktığı izleri bu dizelerle dile getirdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!