Sevenler Yanıldı Şiiri - Sibel Aydın

Sevenler yanıldılar.
Aşkları benzersizdi,
sevgileri ölümsüz
Oysa,
Aynı anda nice aşıklar vardı
Kendilerini benzersiz sayan
Ve aynı şarkıyı aşklarının timsali yapan.
Aşklar ki,
Biri doğarken biri öldü
Kimsenin haberi yok!
Yelkovanları hızlıydı hepsinin.
Oysa onlar,
Gölgeler hep aynı boyda sandılar.
Bilselerdi; Onları güldüren şeylerin
Ağlatacağını bir zaman.
Terk etmeden o şehri,
O tanıdıklığı
İmkânsızlığını unutmanın,
Bilselerdi, acı verecek
Cömertçe her yana sıkıştırdıkları ayrıntılar,
Görebilselerdi
Kurumuş güllerin aşkı anlatmada ki acizliğini,
Yıllar sonra.
Bilselerdi, aşkından öleceğini söyleyenlerin
Hepsi sapasağlam,
Hatta arsızlaşmış,
Yutuyor söylediklerini bir bir.
Bilselerdi, onlara vaat edilen yarınların,
Şimdiki bu günleri olduğunu.
Bilselerdi, yalnız kendilerine söylendiğini
Sandıkları hoş sözleri
Başkalarını da kusuyor fütursuzca,
Emsalsiz sevgili?
Ellerini ısıtmaz sanırken güneşin bile
Bilselerdi, sevgilinin ellerinde
Binlerce eller.
Bilselerdi,
sevmekten vazgeçerler miydi? [