Korka korka kaybedilir
Dokunmaktan korktuğun insanlar
Koklamaktan çekinilesi yalnızlıkları izletir
Hayallerin baş kahramanı olanlar
Gitmek en çok onlara yakışır
Kalmak kalakalmak bize
Pencerelerin buğlu tarafına yaslayıp özlemini
Dudak arasında kahvenin hazin tadını yudumlamak
Gidene koymadığındandır belki kalışlarımız
Bir umut kapısı bulanlar gider zaten
Kalanlar o koca kapılar ardında kalakalır
Kimi zaman bir ayak sesi bile seni ayaklandırır
Bir sineğin vızırtısına tahammül etmeyi öğretir insana
Yalnızlığın
Bir şıpırtı sesi mesela
Tavan arasından beton yolları yumruklayan
Okunan satırların arasında dolandığını
Noktası olmayan kitapları aradığını
Sonunun olmadığını kıpırdayan yaprakların
Farkedilmeyen satır başlarını farkedersin
Ukurken uyandığında
Seven insanlar ancak gözü açık uyur
Derin uykusu olanlar sevmemiştir zaten
Kayıt Tarihi : 14.10.2018 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!