Sevenler hep gece ölür Şiiri - Ahmet Toper

Sevenler hep gece ölür, gözlerdeki tüm düğümler sessizce çözülür
Hiçbir çözümün beni gerçeğine götüreceğine inanmıyorum artık
Geceye sürüklenen intiharım son kamçıyı vurur oldu yorgun bedenime
Bir bir ateş böceklerine dönüştü odamı aydınlatan kör yıldızlarım
Güneşi buzla kaplandı sabit kaderimin, gecenin soğuk ellerinde
Ardımda kalacak tek şey yaptığının mükafatını bekleyen korkak gölgem
Tüm çıkmaz kapılarını açacak anahtarlar benim için artık
Belki önceden açılmışları kapatacaklar
Ve tüm gölgelerini asacak ipler benim için artık çıkmazlığın
Belki de önceden asılmışları salacak durgun bahara
Buzlu pencereden salınarak gidişimi izleyin yağmurla
Bulanık bir kısır döngü bu
Bulanık bir yaşam
Ve bulanık bakışlar altında korkak gölgem

Sevenler hep gece ölür, gözlerdeki tüm düğümler sessizce çözülür
Ardından süzülenlere bakar yaşamın
Bir yükselip bir alçalan,
Seyreden gizemin yüreklerden üzülür