Seven ve Sevmeyen Şiiri - Sibel Topaloğlu

Seven çok sevmiştir delidir
Engel tanımak istemez
Hırçındır, anlamaz sevmeyeni
Sevmeyen susar
Gözlerim konuşsun anla beni der
Anlamak yetmez ki
İstese de anlayamaz
Hissetmek duymak ister yüreği
Sevmeyene laf anlatılmaz
Haklıdır her zaman
Gururlu, pervasızdır sevdaya karşı
Yorar seveni, hüzünlendirir
Yorulmuştur zaten seven
Tükenmiştir, belki de vazgeçmiştir
Hüzün dolu, içini titreten sevgisinden
Nasılsa hep hüzünlüdür
Hep eksik kalmıştır, bir şeyler
Bir bakışın bir gülüşün ardında
Yaşanmak istenenler,
Kalmıştır gizli sindirilmiştir
Söylenmemiştir hiçbir arzu,
Uzanmamıştır eller
Hiç ayrılmak istemeseler de
Kilitlidir sevmeyenin kalbi
Açmaz sevene yüreğini
İzin vermez ki sevenle sevsin
Mutlu olsun, sarılsın sevgiye, sevene
Sonu gelmiştir artık hüznün
Hüzün bile uzaktır artık sevene
Apayrı bir boşluktur içini kaplayan sevenin
Kopmuştur derin sevdasından
Çünkü yitirilmiş bitmiştir heyecan
Alınmıştır ondan, kaybolmuştur
Uzaklarında kalmıştır sevenin
Uçup gitmiştir bitmiştir sevgisi
Belki de sevende SEVMİYORDUR artık…