Seven Şiir Sevmeyen Şiir

Sen, şimdi uzaklardasın,
Mevsimlerden kış, gecenin üç buçuğu
Ve biliyorum ki, hala uyuyamadın,
Sevgiye ihanet eden yüreğinden geçenleri
şiir diye sıraladın....
sen,
Uğruna şiirler yazdığım,
Canım diye göğsümde salladığım,
Sırf seni ağlıyor diye,
Seninle ağladığım kadın,
Oysa sen beni
Kalemimdeki mürekkep kadar anlayamadın.
Bilmiyorum,
Bende ne aradın da bulamadın?
Yürek desen,
O yalan bilmez...
Gözler zaten yalan söyleyemez,
Şiirlerimse seninkilere benzemez,
Ağlıyorsa, ağlamıştır,
Seviyorsa, sevmiştir,
Adam gibi
Şiir gibi sevmiştir...

Ben sabah seherinde inen
Çiğ tanelerine bile aşkımı yazdım
Oysa sen anlayamazdın.
Su gibi aziz ol derler ya,
Halbuki sen
Su gibi akıp gittin yaralı yüreğimden.
Allah korudu yine, sevgime hürmeten
Bir de su gibi bulansaydın
Durulamazdın...

Şimdi,
Akdeniz ayazları yüreğini üşütmüyor mu,
Yine ay ışığı küs mü pencerene?

Sen şiir nedir bilir misin,
Kalemin düşse elinden,
Yüreğinden dökülür kağıda
Sevdayla.

Yaşanmamış sevgileri anlatıyorsa,
Aşk için
Mısra mısra bölünmüyorsa,
Satır aralarında,
ateş böcekleri dolanmıyorsa
Gece yarılarında
Şiir de sevmiyorsa,
Şiirlerden bana ne...

Sen,
Beni tanıyamamışsın be kadın,
Bir seven yüreğime laf ettirmem,
Bir de seven şiirlerime.
Sevmemiş şiirden hayır çıkmaz,
Öyküsü olmayan şiirin,
Şiir olmak neyine....

murat nail güney 16/01/2005 İzmir