Seven Kadın Kıskanırmış Sevince Anladım*

insan birini sevince;
bütün gün sevdiğini düşünürmüş
beraber olacağı anı iple çekermiş
onsuz yapamaz, onsuz olamazmış
yediğini, içtiğini merak edermiş
kiminle? nerede? neler yaparmış?
seven kadın kıskanırmış sevince anladım

insan birini sevince;
her şeyin adı sevdiğinin adı
sevdiğinin adı her şey olurmuş
baktığı her yerde gördüğü sevdiğiymiş
sevdiğine baktığında gördüğü hiçbir şeymiş
sevgisi olmasa; sevdiği bu kadar değer edermiymiş?

düşününce anlamış çektiği acılar boşunaymış
sevince anlamış tek taraflı sevgi adamı yiyip bitirirmiş
seven kadın kıskanırmış sevince anladım
ben seni değil sana olan sevgimi kıskandım
çünkü benim seni sevdiğim kadar kimse beni sevmedi
sevseydi, eğer sevseydi ben seni hiç sever miydim?

severdim yine üzüm gözlüm yine seni ölümüne severdim
senin için her şeyi göze alırdım, her şeyden vazgeçerdim
benim için beni seven değil, benim sevdiğim önemli
o yüzden sana kızamıyorum sen yüreğinin sesini dinle
bakma benim böyle biçâre halime sevdiğimden böyleyim
seven kadın kıskanırmış sevince anladım

(Yoncanın en güzel yaprağı ablacığım sevgili Nur Ulusoy'un aynı isimli şiirini bir akşam okumuş etkilenmiştim ismini bile değiştirmeye kıyamadım bu şiirden yola çıkarak yüreğimden satırlara dökülenleri paylaşmaya çalıştım
Nur'um; verdiğin değer için, dostluğun ve iznin için teşekkürler. Sevgimle.)