Gidiyorum, veda etmeden.
Her veda sevgisizlikten değil çaresizliktendir.
Seni kendim gibi zannedip ruhunu sevdim;
Meğer Yanılmış bu toprak kokan eller,
Yanılmış gökyüzüne bakan kalbim,
Yanılmış seheri bekleyen bülbül sesleri.
Yanılmış, yanılmış...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta