13.03.2001 Ankara/YENİMAHALLE
Kara bir duman belirir o gün gökyüzünde.
Lütfedip gelir dizlerime kadar.
Kulağıma fısıldar bir miktar teninden.
Gözlerinde bir heves ki duramaz yerinde.
Bir şair sevince dünyaları adarmış.
Sevdiğine kafiyelerini köle yaparmış.
Bense başlamadan kaybededurdum.
İnsan sevilmeden nasıl da yaşarmış.
Gökberk Tuncer Arslan
Kayıt Tarihi : 10.2.2022 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan bu sever ve sevdiğine kavuşmak ister. Fakat bazen öyle durumlar olur ki daha sevdiğinden emin olmadan onu kaybedersin. Sonrasında onu sevdiğini anlamak için çok geçtir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!