Dışarıya bakıyorum okul penceresinden
Gözlerim buğulanmış
Birşeyler sorguluyor sanki
Bir kadın bisiklet götürüyor elinde
Belkide oğlunun doğum günü bugün
Bir adam bilet satıyor
Düz tahta üstünde oturmuş...
Elleri var ama ayakları yok
Önemli mi?
Yaşamı için mücadele ediyor işte
Keşke herkes onun gibi olsa diyorum
Hayatı olduğu gibi kabullense
Ama kendi biçim verse
Keşke herkes doğayı sevse
Ağacı yapraklarıyla,gülü dikeniyle
Sevebilse...
Keşke sevebilmek için
Bir küçük tebessüm yetebilse!
Kayıt Tarihi : 17.6.2006 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (1)