Uğruna ölürken bile gülmektir sevebilmek
Severken görebilmektir yüreğini
Bakmaya kıyamamaktır sevebilmek
Hep gülsün diye ağlamaktır sevebilmek
Sensin tuttuğum orucum sensin sevabım
Sensin ağaçlardaki yaprak sensin kurumuş toprağa can veren suyum
Bülbül olsam güle konmaya kıyamam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta