Seve, Seve Giderim Şiiri - Habib Öztürk

Seve, seve gömdüm
Yüreğimi seve, seve verdim ben
Kalbimi seve, seve yaktım
Uçuruma attım
Çatlak yerinden
Kopsun gitsin diye
Attım ama
Arkasından alamadım gözümü
Ben bıraktım dedim
Tek bir şeyi bilemedim
Senin beni bırakamayacağını
İstersen kırılmış kalpler
Çaresiz dertler
Kavuşamayan sevgililer
Kalmazmış

Benim gibi sevenler
Sevgisi uğruna
Ölümü göze alıp
Ateşten gömlek giyer
Azrail’le dost olur
Sevdiği isterse seve, seve gider

Sen istersen kalbim durur
Sen istersen nefes almam
İstersen gözlerimi kaparım
Bir ömür boyu açmam
Sen istersen seve, seve giderim
Sevdiğimi bildiğin halde
Hele senin içinse bide
Koşa, koşa giderim